എന്‍റെ പ്രണയം

പ്രണയം..................................

....................................................................................

എനിക്കിന്നും പ്രണയമാണ് ..

എന്റെ ഇഷ്ട്ടങ്ങളോട് ..സങ്കല്‍പ്പങ്ങളോട്.......

വര്‍ണ്ണാഭമായ സ്വപ്നങ്ങളോട്‌...........................

കാതില്‍ ഇന്നും മൂളല്‍ മാഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത,

താരാട്ട് പാട്ടിനോട്................................................

കുട്ടിക്കാലത്തോട് ................................................

സൌഹൃദങ്ങളോട് .............................................

ഗൃഹാദുര്വത്വത്തിന്റെ  ഗന്ധം  മാറാത്ത ഓര്‍മ്മകളോട് ,

ഓര്‍മ്മകളിലെ കുഞ്ഞു നൊമ്പരങ്ങളോട്...........................

ജനലഴികള്‍ക്കപ്പുറത്തെ  ചാറ്റല്‍ മഴയോട് ....

ഈറന്‍ തുള്ളികളുടെ ചുംബനമേറ്റ,

മണ്ണിന്റെ ഗന്ധതോട്.............................................................

കായലിലെ കുഞ്ഞോളങ്ങളില്‍ വീണു കലങ്ങിയ ,

ഓണ നിലാവിന്റെ ബിംബത്തോട്‌ ...................................

ചുരമിറങ്ങിവീശുന്ന കാറ്റിലലിഞ്ഞ ,

നാടന്‍ പാട്ടിന്‍റെ  ഈണങ്ങളോട് ......................................

കാവിനോട് .......തൊടികളോട്..........................................

കൊട്ടും, കുരവയും, ആര്‍പ്പും, മേളങ്ങളും,

ആഹ്ലാദത്തിരയടിക്കുന്ന, ഉത്സവപ്പാടങ്ങളോട്.............

ആഘോഷനാളുകളോട്,....................................................

പൂക്കളോട്, 

പുലരിയോട്................................................

സന്ധ്യയോട്..................................

ഇരുളിന്റെ തലങ്ങില്‍ കുഞ്ഞു വെളിച്ചം പടര്‍ത്തുന്ന,

വിശുദ്ധിയുടെ തിരിനാളങ്ങളോട്....................................

കുളിരിന്റെ മറ മാറിയിട്ടില്ലാത്ത പുലരിമഞ്ഞിന്‍റെ

താഴ്വരയിലെ, നനുത്ത പുല്‍നാമ്പുകളോട് .................

മുത്തശ്ശിക്കഥകളിലെ സുന്ദരിയായ രാജകുമാരിയോട്..

വിടര്‍ന്ന ഇതളുകള്‍ പാതയോരത്ത് ചീന്തിയെറിഞ്ഞു ,

ദൂരങ്ങളിലെങ്ങോ നടന്നു മറഞ്ഞ, പ്രണയിനിയോടും

അവള്‍ സമ്മാനിച്ച, ആ നൊമ്പരത്തോടും .....................

ഉള്ളിന്‍റെയുള്ളില്‍  പ്രണയം ഒളിപ്പിച്ചു ,

മിണ്ടാതെ,............. യാത്ര പോലും പറയാതെ,

എങ്ങോട്ടോ കടന്നുപോയ കൂട്ടുകാരിയോട് ................

അര്‍ഹിക്കാത്ത സ്നേഹം ഒരു പാട് പകര്‍ന്നു

തന്ന, ജീവിത സഖിയോടു ........................................................

ബന്ധനങ്ങളില്ലാത്ത, ബന്ധങ്ങളോട് ........................................

ഇനിയും വന്നുചേരാനിരിക്കുന്ന സൌഹൃദ ങ്ങളോട്......

നിഷ്കളങ്കമായ കുഞ്ഞു പുഞ്ചിരിയോടും,

കണ്ണീര്‍ക്കണങ്ങളോടും............................................................

ഈ നിമിഷത്തോട് ...................................................................

ഇനിയും എഴുതിത്തീര്‍ന്നിട്ടില്ലാത്ത  ഈ ജീവിതത്തിന്റെ

ശേഷിക്കുന്ന താളുകളോട് ......................................................

അതിനുമപ്പുറം കാത്തു നില്‍ക്കുന്ന,

അറിയപ്പെടാത്ത അനന്തതയോട്...........................................

എല്ലാം എല്ലാം, ക്രിയാത്മകമായി വാര്‍ത്തെടുത്ത ,

ആ മഹാ ശില്‍പ്പിയുടെ കൈവിരലുകളോട് ......................

ഒടുവില്‍....................................................................................

പ്രണയത്തിന്റെ പവിഴമുത്തുക്കള്‍ എന്നും,

കോര്‍ത്ത്‌ വയ്ക്കാനിഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന ഈ കുഞ്ഞു മനസ്സിനോടും.

.............................................................................................................

അതെ,

എനിക്ക്...എനിക്കിന്നും  പ്രണയമാണ്.......................................

എന്നോടും , എന്‍റെ പ്രണയത്തോടും തന്നെ.................................

ചില്ല് ജാലകത്തിനപ്പുറം . ( അനുഭവം )

ശീതീകരിക്കപ്പെട്ട ആ മുറിയില്‍, നനുത്ത തുള്ളികള്‍ ഈറനണിയിച്ച
ചില്ലുജാലകതിനപ്പുറം,
പകലിന്‍റെ നിമിഷങ്ങള്‍ക്ക്‌ നിറം മങ്ങുന്നു .
തെരുവ് വിളക്കിന്‍റെ വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍....
നഗര സന്ധ്യയുടെ ചടുല താളങ്ങള്‍ ...
ദൂരെ,
തിരമാലകള്‍ക്ക്മേല്‍ തനിയെ പറക്കുന്ന ഒരു പക്ഷി .
അതിനുമപ്പുറം തുറമുഖത്തോട്‌ വിടപരഞ്ഞകലുന്ന ഒരു സഞ്ചാരക്കപ്പലിന്റെ
യാത്രാമൊഴി .
.................................................................................................
അന്ന്
എറണാകുളം മറൈന്‍ ഡ്രൈവിലെ പ്രശസ്ഥമായ ഒരു കളര്‍ ലാബില്‍ 'വീഡിയോ
എഡിറ്റര്‍ 'ആയി ജോലി ചെയ്യുന്ന കാലം .
പതിവുപോലെ പകലത്തെ വര്‍ക്ക്‌ ഓര്‍ഡര്‍കള്‍ ഒതുക്കിതീര്‍ക്കാനുള്ള
ശ്രമത്തിലായിരുന്നു ഞാന്‍ .
Reception Counter ' ല്‍ നിന്നും ഒരു call connect ചെയ്തു.
ഒരു വര്‍ക്ക്‌ ഓര്‍ഡര്‍ ഉണ്ട്.
മാന്യമായി വസ്ത്രധാരണം ചെയ്ത ഒരു യുവാവ്.
മുന്‍പരിചയം തോന്നുന്നില്ല .
ആദ്യമായി വരുന്നതാവാം.
proffessioanal വര്‍ക്ക്‌ ഒന്നുമല്ല .
ഒരു ചെറിയ ഓര്‍ഡര്‍.
അയാളുടെ മൊബൈല്‍ cam 'ല്‍ പകര്‍ത്തിയ അഞ്ചോ , ആറോ വീഡിയോ ക്ലിപിങ്ങ്സ് .
ആകെക്കൂടെ 2 -3 minutes ദൈര്‍ഘ്യമേ കാണൂ .
അവ വീഡിയോ CD ഫോര്‍മാറ്റ്‌ലേക്ക് പകര്‍ത്തി കൊടുക്കുകയേ വേണ്ടൂ .
കൂടിവന്നാല്‍ 5 മിനിറ്റ് നേരത്തെ ജോലി .
ഞാന്‍ ഓര്‍ഡര്‍ എടുത്തു.

"മൂന്ന് ദിവസം കഴിയും .ഉടനെയൊന്നും ആവില്ല ."

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

" കുറച്ചൂടെ നേരത്തെ കിട്ടുമോ..? "

" No , പറ്റില്ല, pending works ഒത്തിരി ഉണ്ട്. " ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.

ഓര്‍ഡര്‍ ഷീറ്റ് സൈന്‍ ചെയ്യുന്നതിനിടെ ഒരു സഹപ്രവര്‍ത്തകന്‍ പറഞ്ഞു

" ഇവന്മാര് പറയുന്ന സമയതിനൊക്കെ കൊടുത്താല്‍ നമ്മള് ചെയ്യുന്ന ജോലിക്ക് യാതൊരുവിലയുമുണ്ടാകില്ല.
അഞ്ചോ,പത്തോ മിനിറ്റ് കൊണ്ട് സംഗതി കൊടുക്കാന്‍ പറ്റിയില്ലെങ്കില്‍ ഇവന്മാര് ഇവിടെക്കിടന്നുഒച്ചവയ്ക്കും.
എന്തിനാ വെറുതെ പൊല്ലാപ്പ്..?
so , എപ്പഴും രണ്ടു ദിവസം കൂട്ടി പറഞ്ഞു ഓര്‍ഡര്‍ എടുക്കുന്നത് തന്നെയാ നല്ലത്."

അഞ്ചു മിനിറ്റ്നേരത്തെകാര്യമല്ലേ ഉള്ളൂ,
പിന്നെ ചെയ്യമെന്നോര്‍ത്തു ഓര്‍ഡര്‍ കവര്‍ മാറ്റി വച്ചു.
സത്യം പറയാല്ലോ, ........ ഞാനത് മറന്നു!!.
മൂന്നാം ദിവസം വൈകീട്ട് ...................
അയാള്‍ വീണ്ടും വന്നു,
എന്ത് പറയും എന്നോര്‍ത്ത് ഒരു നിമിഷം ഞാനൊന്ന് അമ്പരന്നു.
പിന്നെ, പരിഭ്രമം പുറമേ കാണിക്കാതെ വിദഗ്ദമായി ചോദിച്ചു ,

"നിങ്ങളത് ഏതു ഫോര്‍മാറ്റിലാ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തത്..?
because , ഫോര്‍മാറ്റ്‌ ഇവിടെ സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യുന്നില്ല.
so , നാളെ വരൂ. ഒന്നൂടെ ഒന്ന് ചെക്ക്‌ ചെയ്യേണ്ടി വരും. "

എതിര്‍ത്തില്ല!.......പരിഭവം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല! ......
ശാന്തമായി തലയാട്ടി , അയാള്‍ ക്ഷമയോടെ തിരികെ നടന്നു .
അത്ര വലിയ കുറ്റബോധമൊന്നും എനിക്കും തോന്നിയില്ല.
preview ഓഫ്‌ ചെയ്തു ഞാന്‍ video Conversion Start ചെയ്തു .
(അങ്ങിനെയാകുമ്പോ വീണ്ടും 2 മിനിട്ടുകൂടെ ലാഭം .)

ഇനിയുമൊരു സായാഹ്നം .......................... .....
പകല്‍ വെളിച്ചത്തിന്റെ നിമിഷങ്ങള്‍ക്ക് വീണ്ടും നിറം മങ്ങുകയായി.
പകരം....
നഗരസന്ധ്യകളില്‍ അങ്ങിങ്ങായി പാഞ്ഞുപോകുന്ന വേഗതകളുടെ കലങ്ങിയ
വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ ..
തെരുവിന്റെ ചടുലതാളങ്ങള്‍ ..............

പതിവുപോലെ അന്നും ഞാനല്‍പ്പം തിരക്കിലാണ് .
counter ല്‍ നിന്നും call ഉണ്ട് .
reception ല്‍ wait ചെയ്യുന്ന customers ന്റെ കൂട്ടത്തില്‍ അയാളെ കണ്ടു.
"CD Billing Counter ല്‍ ഏല്പിച്ചിട്ടുണ്ട് കളക്ട്ടു ചെയ്തോളൂ "
ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു
"അതല്ലാ അയാള്‍ക്ക്‌ CD ഒന്ന് check ചെയ്തു നോക്കണമെന്ന് "
എനിക്ക് വല്ലാതെ ദേഷ്യം തോന്നി.
ഞാനാ കൌണ്ടര്‍ സ്ടാഫ്ഫിനെ വഴക്ക് പറഞ്ഞു
" നിങ്ങളെന്തിനാ ആവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് time Spend
ചെയ്യിക്കുന്നത്..? അറിയാല്ലോ ഇവിടുത്തെ തിരക്ക്..? ഉം ..ശരി , വരാന്‍
പറയൂ.."
ഞാന്‍ പറഞ്ഞതും സത്യമായിരുന്നു.
അന്ന് അല്‍പ്പം കൂടെ തിരക്കുള്ള ദിവസമായിരുന്നു .
ലാബിനുള്ളില്‍ തന്നെ, തിരക്ക് പിടിച്ചു അങ്ങുമിങ്ങും ഓടി നടക്കുന്ന Staff
കളും , customers ഉം .
ആര്‍ക്കും ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ നേരമില്ല .
അയാള്‍ എന്റെ അരികിലെത്തി.
ഞാന്‍ ആ CD യിലെ video Clips ല്‍ ആദ്യത്തേത് play ചെയ്തു നോക്കി.
തീരെ നിലവാരം കുറഞ്ഞ ഒരു മൊബൈല്‍ ക്യാമറയില്‍ അലക്ഷ്യമായി ചിത്രീകരിച്ചത്
പോലെ തോന്നിക്കുന്ന , നിറം മങ്ങിയ ഒരു video clip .
ആരൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നു.
ചിലര്‍ നില്‍ക്കുന്നു. മറ്റു ചിലര്‍ കസേരകളില്‍ ഇരുന്നു സംസാരിക്കുന്നു.
അവര്‍ക്കരികില്‍ ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ നിലത്തിരുന്നു കളിക്കുന്ന ഒരു കൊച്ചു
കുട്ടി.
അവനെയും കടന്നു ആ ദൃശ്യം കുറച്ചുകൂടെ മുന്നോട്ടു...................
എല്ലാവരും സംസാരിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധവച്ച് കേട്ട് , കട്ടിലിന്റെ തലക്കല്‍
ഉയര്‍ത്തി വച്ച തലയിണയില്‍ ചാരിയിരിക്കുന്ന ഒരു യുവതി.
ഒരു പച്ച ഗൌണ്ണ്‍ പോലെ എന്തോ ധരിച്ചിട്ടുണ്ട് അവര്‍.
ഭംഗിയായി ബോബ് ചെയ്തു വെട്ടിയിരിക്കുന്ന തലമുടി .
പ്രസന്നമായ മുഖഭാവം.
മറ്റുള്ളവരുടെ സംസാരവും, നിലത്തിരുന്നു കളിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ കുസൃതികളും
ഒക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട് അവര്‍.
"അത് അവളുടെ കുഞ്ഞായിരിക്കാം.'
ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു.
ആ Clip തീര്‍ന്നതും ഞാന്‍ ആ CD പുറത്തെടുക്കാന്‍ കൈ നീട്ടി .
"അടുത്ത Clip കൂടെ ഒന്ന് നോക്കാമോ..?"
അയാള്‍.
"ശ്ശൊ!! ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.
അടുത്ത Clip'ഉം ഏതാണ്ട് മുന്നത്തെ അതുപോലെ തന്നെ.
"ഇനി ആ അവസാനത്തെ clip കൂടെ ."
അയാള്‍ വീണ്ടും പറഞ്ഞു .
"ഹ്ഹോ ഇതോടെ കഴിഞ്ഞൂല്ലോ " ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ ആശ്വസിച്ചു.
പക്ഷെ, ആ ദൃശ്യം!!!!!

ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിനിടയിലേക്ക് പതിയെ വന്നടുക്കുന്ന ഒരു Van'....
അതൊരു ambulance' ആണെന്ന് പിന്നെ വ്യക്തമായി!!
പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ അവ്യക്തമായ ദൃശ്യങ്ങള്‍ .....
ചില നിമിഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം.......
വീണ്ടും വ്യക്തമായ ദൃശ്യം..!
ചിലര്‍ തോളിലേറ്റി താഴെ ഇറക്കിയ ഒരു മഞ്ചത്തില്‍ ,
ശാന്തമായൊരു നിദ്രയിലെന്നവണ്ണം, മിഴികള്‍ പൂട്ടി , പുഞ്ചിരിതൂകി
കിടക്കുന്നു മുന്‍പേ കണ്ട ആ സ്ത്രീ .!!!!
താഴെ ആ മഞ്ചത്തിനരികില്‍ ബന്ധുക്കള്‍ക്കൊപ്പം ആ കുഞ്ഞിനേയും കാണാം.
ആ കുഞ്ഞുകൈപ്പിടിയില്‍ അപ്പോഴും മുറുകെപ്പിടിച്ചിരുന്നു, ഏതോ ഒരു
കളിപ്പാട്ടം.
അതിനിടയിലെവിടെയോ , ആ കുഞ്ഞിനെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു കരയുന്നു,
എനിക്കരികില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ആ മനുഷ്യന്‍ !!
ഒരു ഞെട്ടലോടെയാണ് ഞാന്‍ ആ ദൃശ്യത്തില്‍ നിന്ന് കണ്ണുകള്‍ പിന്‍വലിച്ചത്
" അത്! .........ആ സ്ത്രീ, നിങ്ങളുടെ...?...."
"ഭാര്യ!! " - അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
" പോകുമെന്ന്..................
(അയാള്‍ തുടര്‍ന്നു)
എനിക്കറിയാമായിരുന്നു........ അവള്‍ പോകുമെന്ന് ..,
ഏറ്റവും അവസാനനിമിഷം! .. അപ്പോഴാ മനസ്സിലായത്‌.
മരിക്കുന്നതിനു ഏതാനും മുന്‍പ് ഞാന്‍ പകര്‍ത്തി സൂക്ഷിച്ചതാ ഇതൊക്കെ.!!
ഇനി എപ്പോഴൊക്കെ കാണണമെന്ന് തോന്നിയാലും ..എനിക്ക്.................."

കണ്ണുകള്‍ ഈറനണിഞ്ഞില്ല., ......വാക്കുകള്‍ ഇടറിയില്ല....,
പക്ഷെ പറഞ്ഞു വന്നത് പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ കഴിഞ്ഞുമില്ല.
തിരയടങ്ങാത്ത ഒരു സങ്കടക്കടല്‍ ആര്‍ത്തിരംബുകയാവാം ആ നെഞ്ചിനുള്ളില്‍.
"ഞാന്‍ ...ഞാനിപ്പോ എന്താ പറയുക..? "
കൈവിരലുകള്‍ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
"ഏയ്‌ സാരമില്ലെന്നേ. ...."
എന്റെ ചുമലില്‍ തട്ടി ,അത് പറഞ്ഞു തിരികെ നടക്കുമ്പോള്‍ അയാള്‍ പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
................................................
ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് നിറം മങ്ങിയ നനുത്ത, ചില്ല്ജാലകത്തിനപ്പുറം ഒരിക്കലും മായാത്ത വിരഹ നൊമ്പരങ്ങളുടെ ഭാരങ്ങളും പേറി നടന്നു മറയുന്ന ആ സുഹൃത്തിനെ ഓര്‍മ്മിക്കുമ്പോള്‍
ഉള്ളിലെവിടെയോ നോവ്‌ പടരുന്നത്‌ ഇന്നും ഞാനറിയുന്നു.
................................................
ദൂരെ, സന്ധ്യാ വര്ണ്ണങ്ങള്‍ ചായം പടര്‍ത്തിയ കുഞ്ഞോളങ്ങള്‍ക്ക് മേലെ തീരത്തോട് യാത്ര പറഞ്ഞകലുന്ന സഞ്ചാരക്കപ്പലിന്റെ യാത്രാമൊഴി കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോ ?
അതോ,......
വര്‍ണ്ണങ്ങളും, തീരത്തിന്റെ ആഹ്ലാദാരവങ്ങളും വിട്ടൊഴിഞ്ഞു തനിയെ പറന്നകലുന്ന ഒരു കടല്‍ പക്ഷിയുടെ വിരഹ നൊമ്പരങ്ങളുടെ പതിഞ്ഞ തേങ്ങലോ..?
................................................................................................................................
( ഒന്ന് രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കളെ ഞാന്‍ ഈ ക്ലിപിങ്ങ്സ് കാണിച്ചിരുന്നു . ആ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇന്നും നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്നു എന്ന് പിന്നീടു പറയാനിടയായ  അവരില്‍ ചിലരെയും ഞാനിവിടെ  ഓര്‍മ്മിക്കട്ടെ,  )
Mr . Alex Jojo  (Professional Photographer-Ernakulam)
Mr.Sam Baby ( jermis )   (Professional Photographer-Ernakulam)
Mr.Lal Thipparambil (Lalettan) - Video Editor -Fuji Color World -Ernakulam