അനന്തമായ യാത്രയില്‍ ഒരിക്കലും അവള്‍ , മടുപ്പിക്കുന്ന ഈ ഏകാന്തത തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നി
യാത്ര !! ...അതിങ്ങിനെ തുടര്‍ന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു .....
വഴിയില്‍ എവിടെയും അവള്‍ മറ്റാരെയും കണ്ടു മുട്ടിയിരുന്നുമില്ല ഇതുവരെ .
പക്ഷെ ഒരിക്കല്‍ , യാത്രാമദ്ധ്യേ വഴിയരികില്‍ കിടന്ന്, അവള്‍ക്കൊരു നിധികുംഭം കിട്ടി.
നിറയെ സ്നേഹം കൊണ്ട് നിറയ്ക്കപ്പെട്ട അമൂല്യമായൊരു നിധി കുംഭം.!!
അവള്‍ ഒരിക്കലും അത്തരത്തില്‍ ഒന്നിനെ കുറിച്ചു അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നേയില്ല.
എങ്കിലും അവള്‍ക്കു അത് വിലമതിക്കാനാവാത്ത എന്തോ ആണെന്ന് തോന്നി.
ഒപ്പം അത് സ്വന്തമാക്കാനുള്ള അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹവും !!
പക്ഷെ ആവുന്നത്ത്ര പരിശ്രമിച്ചിട്ടും അവള്‍ക്കു അതൊന്നു എടുത്തുയര്‍ത്താന്‍ കൂടി കഴിഞ്ഞില്ല !!
സ്വയം തോല്‍വി സമ്മതിച്ചു അവിടം വിട്ടു യാത്ര തുടരാന്‍ മനസ്സ് അനുവദിക്കുന്നില്ല
എങ്കില്‍ കൂടിയും വീണ്ടും അവള്‍ ചുവടുകള്‍ വച്ചു . ഇനിയും മുന്നോട്ട്...
കണ്ണെത്താ ദൂരെ, ഇനിയും മാഞ്ഞിട്ടിട്ടില്ലാത്ത അന്തമായ വഴിത്താരയുടെ അങ്ങേ ചെരുവിലേക്ക്‌....
പോകും വഴി അവള്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. നിരാശയോടെ.
പിന്‍വഴി കോണില്‍ ഒരിടത്ത് പാഴായിപ്പോയതും എന്നാല്‍ അമൂല്യവുമായ ആ നിധി കുംഭം !!
നിറയെ സ്നേഹം കൊണ്ട് മാത്രം നിറയ്ക്കപ്പെട്ട എടുത്താല്‍ പൊങ്ങാത്ത ഒരു നിധികുംഭം !!
തുടര്‍ന്നുള്ള യാത്രയില്‍ ഓരോ ചുവടുവയ്പ്പിലും അവള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു , മോഹവും, മോഹ ഭംഗവും,
സ്വന്തം പരിതിയും,പരിമിതികളും , ഏകാന്തതയും ഒപ്പം നിരാശയും !!
ദൂരം എത്ര താണ്ടിയിരിക്കും ? അറിയില്ല.
എങ്കിലും ഒന്ന് മാത്രം മനസ്സില്‍ ഉറപ്പിച്ചു വീണ്ടും അവള്‍ വന്ന വഴി തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
ആ നിധി കുംഭത്തിനരികിലേക്ക് .
ഇത്തവണ ഏതു വിധേനയും അത് സ്വന്തമാക്കണം !!
വളരെ ദൂരെ നിന്നെ അവള്‍ ആ സ്ഥലം തിരിച്ചറിഞ്ഞു .
തിടുക്കപ്പെട്ട് ഓടി അരികിലെത്തിയപ്പോള്‍ ......
കാലുകള്‍ കുഴഞ്ഞു തളര്‍ന്നു വീഴുന്നതിനു തൊട്ടുമുന്നത്തെ
ഒരേയൊരു നിമിഷാര്‍ദ്ധത്തില്‍ അവള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു.
ആ നിധികുംഭം..... അതവിടെയില്ലായിരുന്നു !!!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ